Posted on

Waarheid en liegen

“Mijn partner vertel ik alles”, zei een vriendin. “Als me iets niet zint, dan zeg ik dat direct. En als ik niet lekker in mijn vel zit, dan laat ik mijn emoties helemaal toe. Dat moet hij maar accepteren. Ik vind dat je in een relatie jezelf moet kunnen zijn. Ik houd van eerlijke relaties.”

Ik hoorde haar aan en had mijn bedenkingen. Eerlijkheid is belangrijk voor het onderlinge vertrouwen. Het is een van de fundamenten onder een relatie. Toch zeg ik echt niet alles tegen m’n partner of mijn omgeving. Waarom niet? Heel simpel: ik ben wel voor eerlijkheid, maar ik vind het niet okay als ik alles wat in me omgaat zomaar drop bij een ander. Want hoe eerlijk is dat?

Laatst was er een leuke dame bij me in de praktijk. Ze was verontwaardigd en verdrietig. Haar nieuwe vriend zou vrijdag na zijn werk naar haar toe komen. Ze had hem dag ervoor geappt of hij kwam eten. Maar hij had niets van zich laten horen. Hij reageerde ook niet op haar volgende appjes. De hele vrijdag was ze van slag en onrustig geweest. Hoe kon hij haar zo behandelen?

In eerdere relaties had ze altijd alles geslikt van haar partner. Ze had zichzelf vaak lopen opvreten van binnen. Dat nooit meer! In deze relatie wilde ze eerlijk zijn. Toen haar vriend die vrijdagavond gewoon kwam, had ze hem daarom eens goed de waarheid verteld. Of hij in het vervolg ook eens rekening kon houden met haar. En waarom hij niet het fatsoen had gehad om op haar appjes te reageren.

Ik vroeg haar of het haar had opgelucht. “Jazeker”, antwoordde ze. Hij had gezegd dat hij niet zo’n app’er was en dat voor hem de afspraak duidelijk was geweest. Hij had zijn excuses aangeboden en het was toch nog een gezellige avond geworden. “Eerlijkheid duurt het langst!” was haar conclusie.

Maar was ze echt eerlijk geweest? Wat zou er gebeuren als haar vriend een volgende keer weer niet reageerde op een appje? Of een afspraak zou vergeten? Had ze door haar ‘eerlijke’ uitbarsting ook het werkelijke probleem opgelost? Hoe eerlijk was ze naar zichzelf geweest?

Want dit was er gebeurd. Omdat haar vriend niet had geappt, was er een wervelstorm aan gevoelens in haar lichaam ontstaan: vol ongeduld, boosheid, machteloosheid, en verlangen. Maar vooral ook vol angst en onzekerheid. Zou hij wel komen? Al die opgebouwde spanning wilde ergens naar toe. Toen haar vriend over de drempel stapte, volgde de ontlading.

Zonder dat we het weten liegen we de hele dag. Onbewust. Tegen anderen. Maar vooral ook tegen onszelf. Wat we soms als waarheid zien is eigenlijk een leugen. We zijn niet eerlijk over de gevoelens die in onszelf zijn en geven anderen de schuld. Het dumpen van je ellendige gevoelens bij een ander kan even opluchting geven. Maar voor echt eerlijke en gezonde relatie is het toch beter eerst bij jezelf te kijken. Al is het maar voor jezelf 🙂

Warme groet,

Ivette