Hoe groot is jouw wereld?
Mensen zijn geneigd om hun wereld lekker overzichtelijk te houden. Kiezen als het ware een groep uit en gaat zich daaraan spiegelen.
Zie een soort Utopia. Eigenlijk heb je het met deze mensen te doen. Als je jong bent, heb je de studievrienden, studie-vereniging-vrienden, collega’s en vaak hoe meer hoe leuker en hoe gekker hoe leuker.
Als je ouder wordt, dan wordt vaak de wereld al wat kleiner. En de normen worden ook wat minder ruim.
Maar vaak denken we dat deze weerspiegeling ‘de wereld’ is. Terwijl het maar een kleine groep mensen is waar je je aan spiegelt. Daarom is het weer zo mooi om even op reis te gaan. Zien hoe andere mensen in een andere cultuur leven. Toch zie ik vaak de neiging van mensen om vanuit een bepaalde wereld (groep) naar de rest van de wereld te kijken.
Ik ben opgegroeid in een dorp. Een zeer christelijke gemeenschap. Iedereen wist uit welk gezin je kwam, wat je vader deed en hoe groot zijn auto was. Veel mensen laven zich daar aan en voelen zich daar thuis. Het is namelijk heel overzichtelijk.
Ik heb dat altijd erg benauwd gevonden. Gelukkig relativeerde mijn vader het. Hij zei altijd: die-en-die zijn wereldberoemd in ons dorp.
Later was ik toch wel weer graag in groepen. Met vakanties, met yoga/ meditatie weken, gelijkgestemden noemde ik dat toen. Binnen een paar dagen gebeurde ook van alles, mensen werden verliefd, ruzies, er was gedoe over de leiding, mensen gingen zich vreselijk profileren of juist niet en weet ik het allemaal (vast wel eens big-brother gezien).. Dan dacht ik aan mijn vader met z’n wereldbereoemd-in-de-groep. En dat maakte dat ik afstand kon nemen.
Eigenlijk ben ik niet goed in bepaalde activiteiten. Maar als ik bij yoga kom, en ik kom in zo’n bevlogen klas –hoe-goed-het-wel-niet-is-elke-dag-yoga. Of hetzelfde fanatieke bij de sportschool, de ski les (-deze schoenen-zijn-de-beste), paardrijles (-je-kunt-best-leren-wijken), ik vind het altijd prachtig die passie bij mensen. Maar op de een of andere manier kan ik me er aan laven en het dan toch vooral bij de mensen laten.
Dus als je je eens ergens heel druk over maakt, kijk dan even hoe groot de omgeving is. Waarschijnlijk is het een storm in een glas water, en is het water slechts wat collega’s, de ouders van het voetbalteam of een ander kleine club. En bedenk dat de wereld een stuk groter is ????.
Warme groet,
Ivette
– – – – – // – – – – –
